بسم الله الرحمن الرحیم

باب استحباب خوشرفتارى با مردم و همسایگان‏

1- امام باقر (علیه السلام) فرمود: اگر می‏توانى بر کسانى که با آنها معاشرت میکنى تفوق داشته باشى، این کار را بکن.

2- امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمود: خود را براى خوشرفتارى با همنشین خویش آماده کن، و خلق و خویت را نیکو گردان، و زبانت را نگه‏دار، و خشمت را فرو بر، و سخنان بیهوده را رها کن، و عفو را پیشه ساز، و بخشنده باش.

3- ابو ربیع شامى گوید: به حضور امام صادق (علیه السلام) رسیدم در حالى که خانه پر از جمعیّت بود، فرمود: اى شیعیان آل محمد، آگاه باشید از ما نیست کسى که هنگام خشم بر خود مسلّط نباشد، و کسى که با یارانش بخوبى رفتار نکند و به آنان که با او خوش اخلاقى کرده ‏اند خوش خلقى نشان ندهد، و با همنشینانش بخوبى معاشرت نکند، و نسبت به همسایگان خوشرفتار نباشد و رعایت نمک خوارگى را ننماید.

4- امام باقر (علیه السلام) فرمود: زایر خانه خدا اجر و پاداشى ندارد اگر این سه خصلت در او نباشد: 1- تقوایى که او را از نافرمانى خدا بازدارد. 2- حلمى که به وسیله آن جلو غضبش را بگیرد. 3- با همنشینان بخوبى رفتار نکند. 5- امام صادق (علیه السلام) فرمود: پدرم می‏فرمود: زیارت‏ کننده خانه خدا پاداش ندارد وقتى که سه خصلت در او نباشد: 1- خلقى که با دوستش بتواند بخوبى رفتار کند، 2- حلم و بردبارى که با آن جلو خشم خود را بگیرد، 3- تقوایى که او را از ارتکاب محرّمات الهى بازدارد.

6- امام صادق (علیه السلام) فرمود: از مروّت نیست که انسان آنچه را که در سفر از خوبى و بدى همسفر می‏بیند بازگو کند.

7- عمار بن مروان گوید: امام جعفر صادق (علیه السلام) مرا نصیحت کرد و فرمود: تو را به پارسایى و برگرداندن امانت به صاحبانش، و راستگویى، و خوشرفتارى با همنشین سفارش می‏کنم، و هیچ نیرو و قدرتى نیست مگر از آن خدا.

8- مفضّل بن عمر گوید: به خدمت امام جعفر صادق (علیه السلام) رسیدم، به من فرمود: چه کسى با تو همنشین است؟ عرض کردم مردى از برادران ایمانى من.

فرمود: چه کار مى‏کند؟ گفتم از موقعى که با او آشنا شده ‏ام جایش را نمی‏دانم. به من فرمود: آیا نمی‏دانى کسى که چهل قدم با مؤمنى همگام باشد خدا از حقّ او در روز قیامت سؤال می‏کند؟

9- امام صادق (علیه السلام) از پدرانش نقل کرده است که: رسول خدا صلّى الله علیه و آله فرمود: هر کس سه خصلت در او نباشد عملش کامل نیست: 1- تقوایى که او را از معصیت خدا باز دارد. 2- خلق و خویى که با مردم مدارا نماید. 3- بردباریى که جهالت نادان را با آن برطرف سازد.

10- سیّد رضى در (نهج البلاغه) از حضرت امیر علیه السلام نقل مى‏کند که آن حضرت فرمود: چنان با مردم معاشرت کنید که اگر بمیرید بر شما بگریند و اگر از آنها دور شدید مشتاق دیدار شما باشند.

منبع: آداب معاشرت تألیف شیخ حر عاملی