بسم الله الرحمن الرحیم

امام حسن عسگری علیه السلام:

پارسایی و تقوای الهی را پیشه کنید و مایه افتخار و زینت ما باشید، نه مایه سرشکستگی ما.  (بحار ج 78 ص 372)

خورشید کعبه

بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر اکرم صل الله علیه و آله بر گروهی از مردم عبور فرمودند که پیرامون مردی که سخت ترین و سنگین ترین سنگ را بلند می کرد حلقه زده بودند حضرت فرمودند: چه خبر است؟  عرض کردند: این مرد سنگی را که وزنه بزرگ برای سنجش زورمندان است، بر می دارد.  فرمودند: آیا میل دارید به کسی که زورمندتر از او باشد، به شما خبر دهم؟  و آن مردی است که دیگری دشنامش گوید و او بردباری به خرج دهد و بر نفس و خشم خود و شیطان حریف پیروز گردد. (مجموعه ورام، ص 340)

روزی پیامبر صل الله علیه و آله مردی را دیدند که روی یکی از فرزندانش را بوسه زد و به دیگری توجهی نکرد.

پیامبر صل الله علیه و آله با ناراحتی فرمود:

چرا میان دو فرزندت فرق گذاشتی و برابر رفتار نکردی؟  (بحارالانوار ج4 ص 97 ح 61)

120 درس زندگی از سیره عملی پیامبر اکرم، ص 31-30

بسم الله الرحمن الرحیم

امام رضا علیه السلام در فرصت های مختلفی که برای ایشان پیش آمد؛ ضمن ذکر برخی خواص خوراکی ها و تأثیر آنها بر روی پوست بدن توصیه های ارزشمندی در این زمینه داشته اند.

امام هشتم علیه السلام در دستورالعملی جالب در باره داشتن مو و صورت زیبا می‌فرماید: شستشو دادن سر با گل ختمی در روز جمعه جز دستورات پیغمبر اسلام(ص) است، علاوه بر این دارای خواصی است مانند این‌که موها و صورت را زیبا می‌نماید، و از سردرد جلوگیری می‌کند.
امام رضا علیه السلام در دستورالعملی دیگر در باره ناراحتی پوستی بهک یا همان پیسی راه درمان آن را بیان کرده اند. مردى مى گوید: از امام رضا علیه السلام در مورد بَهَک پرسیدم . فرمود: مقدارى ماش تازه را در فصل برداشت آن بردار و همراه برگش بکوب و فشار بده تا آبش گرفته شود. آن آب را در حالت ناشتا بخور و بر قسمت بهک زده بمال . همچنین نقل شده که مردى نزد امام کاظم علیه السلام از بهک شکوه کرد. امام به او فرمود که ماش را بپزد و آب آن را در غذاى خود بریزد. (1)
امام رضا علیه السلام در براه درمان زردی پوست هم دستورالعملی جالب دارند. حماد بن مهران بلخی می‌گوید: در خراسان روزی جوانی از شیعیان از زردی، خدمت آن حضرت شکایت کرد. حضرت فرمودند: خیار را پوست بکن و بعد پوستش را با آب بپز و بعد از پختن به مدت سه روز مقداری از آن را در حال ناشتا بخور.
امام رضا علیه السلام همچنین برای نشاط پوست می فرمایند: توصیـه می‌کنم که از زیاده‌روی در خوردن پیاز خودداری کنید؛ زیرا پیاز زیاد رنگ نشاط و شادی را از چهره می‌برد و سایه‌ای غم‌انگیز به سیما فرو می‌اندازد.
همانطور که گفتیم گوارش می تواند تأثیری مستقیم بر پوست داشته باشد. علی بن محمد بن اشیم گفت: به محضر امام رضا علیه السلام از مشکل گوارش غذا شکایت کردم، حضرت فرمود: زرده تخم مرغ بخور. گفت: همین کار را کردم و از آن سود بردم.
آنحضرت همچنین می فرمایند: زیاد تخم مرغ آب پز خوردن، تنگی نفس و نفس نفس زدن می‌آورد و خوردن زیاد تخم مرغ سبب بیمار شدن طحال و سپرز می‌شود. (2)
و در بیانی دیگر می فرمایند: خوردن زیاد تخم مرغ، کک و مک در چهره به‌ وجود می‌آورد. (3)
امام رضا علیه السلام در جایی دیگر به خواص روغن زیتون اشاره نموده و چنین می فرماید: نعم الطّعام الزّیت یطیّب النّکهة و یذهب بالبلغم و یصفّی اللّون و یشدّ العصب و یذهب بالوصب و یطفیء الغضب؛ روغن زیتون غذای خوبی است، دهان را خوش بو و بلغم را بر طرف می سازد، رنگ صورت را صفا طراوت می بخشد، اعصاب را تقویت کرده، بیماری و درد و ضعف را از میان می برد و آتش خشم را فرو می نشاند.(4)
و همچنین در توصیه هایی جامع می فرمایند:
- هر کس می‌خواهد که لبهایش نترکد و زخم نشود ابروهای خود را چرب کند.
- انجیر و مشروب مویز که اهلش می‌نوشند، اگر با هم خورده شود تولید نقرس و پیسی می‌کند. مداومت بر خوردن پیاز باعث کلف در صورت می‌شود. خوردن غذاهای ‌شور و گوشتهای نمکسود و همچنین خوردن ماهی شور بعد از عمل حجامت و فصد رگها تولید بَهَک و جَرَب می‌کند، خوردن قلوه و تو دلیهای آن مثانه را تغییر می دهد.
- هر کس می‌خواهد که ناخنهایش ترک نخورد و خراب نشود فقط روزهای پنجشنبه‌ ناخن بگیرد .
- برای جلوگیری از زرد شدن ناخن‌ها و فاسد شدن اطراف ناخن‌ها و شکاف‌دار شدن روی ناخن‌ها هر پنجشنبه ناخن‌های خود را کوتاه کنید.
- حمام با آب گرم باعث نظافت بدن می‌شود و حمام با آب سرد باعث طراوت و شادابی پوست بدن می‌شود.

امام رضا علیه السلام همچنین درباره آثار آب بر پوست بدن و فواید حمام می فرمایند: و منفعه عظیمه یؤدی الی الاعتدال و ینقی الورک ویلین العصب و العروق و یقوی الاعضاء الکبار و یذیب الفضول و یذهب العفن. «حمام فواید زیادی دارد، مزاج آدمی را به اعتدال می کشاند،چرک و پلیدی را بر طرف می کند، رگ ها و پی را نرم می کند ؛اعضای بزرگ بدن را تقویت می نماید، مواد زاید بدن را بر طرف و عفونت ها را نابود می سازد.»(5)

پی نوشت ها:
1. مکارم الاخلاق ، ج 1، ص 406؛ بحارالانوار، ج 66، ص 256
2. طب الرضا ص 28؛ بحارالانوار، ج 62، ص 321
3. بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 321
4. بحار الانوار، ج 66، ص 183
5. طب الرضا(ع) ، همان ،ص202

نورآسمان

بسم الله الرحمن الرحیم

باب چگونگى معاشرت با دوستان مختلف‏

  امام جواد علیه السلام فرموده است: مردى در بصره در حضور حضرت على علیه السلام بلند شد و عرض کرد: در باره [ اقسام ] دوستان ما را خبر ده؟

حضرت فرمود: دوستان دو دسته ‏اند: دوستان مورد اعتماد و دوستان خنده ‏رو. دوستان مورد اعتماد به منزله کف دست و بازو و افراد خانواده، و دارایى انسان هستند، وقتى که برادرت مورد اعتماد توست از کمک مالى و جانى به او مضایقه نکن، و با دوستان او در دوستى خالص باش، و دشمنان او را دشمن بدار، و راز او را پنهان کن، و او را یارى ده، و خوبیهاى او را آشکار ساز. و بدان که اینها از کبریت احمر کمیاب‏ترند.

امّا دوستان خنده‏ رو، تو از معاشرت با آنان لذّت مى‏برى و با قطع رابطه از ایشان خود را از این لذت محروم مکن و بیشتر از آنان انتظار نداشته باش و مانند آنها با خوشرویى و خوشزبانى رفتار کن.

منبع: آداب معاشرت تألیف شیخ حر عاملی

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت محمد صل الله علیه و آله:

زمانی خواهد آمد که افراد صادق را تکذیب و دروغگو را تصدیق کنند، و امین را خیانت کار و خائن را اعتماد کنند.  و مردم بدون درخواست شهادت دهند یا سوگند خورند. و در نظر مردم با سعادت ترین مردم را فرد پلید فرزند بدکار می دانند که به خدا و پیغمبر او ایمان ندارد. (نهج الفصاحه ص28 حدیث 59)

حضرت محمد صل الله علیه و آله:

آن چه را من می دانم اگر شما می دانستید، گریه بسیار نموده و کمتر می خندید، چون - زمانی خواهد آمد - دو روئی آشکار شود و امانت داری و بخشش از بین برود، شخص امین را متهم و خیانت کار را امین بدانند، و فتنه مانند تاریکی شب فراگیر شود.  (نهج الفصاحه ص 28 حدیث 60)

بسم الله الرحمن الرحیم

نماز چرا؟ و مفهوم حقیقى آن
جابر بن عبداللّه انصارى گوید:
روزى به همراه مولاى متّقیان ، امام علىّ علیه السلام بودم ، شخصى را دیدیم که مشغول نماز است ، حضرت به او خطاب کرد و فرمود: آیا معنا و مفهوم نماز را مى دانى که چگونه و براى چه مى باشد؟
اظهار داشت : آیا براى نماز مفهومى غیر از عبادت هم هست ؟
حضرت فرمود: آرى ، به حقّ آن کسى که محمّد صلّى اللّه علیه و آله را به نبوّت مبعوث گردانید، نماز داراى تاءویل و مفهومى است که تمام معناى عبودیّت در آن خواهد بود.
آن شخص عرض کرد: پس مرا تعلیم فرما.
امام علیه السلام فرمود: معنا و مفهوم اوّلین تکبیر آن است که خداوند، سبحان و منزّه است از این که داراى قیام و قعود باشد.
دوّمین تکبیر یعنى ؛ خداى موصوف به حرکت و سکون نمى باشد.
سوّمین تکبیر یعنى ؛ این که نمى توان او را به جسمى تشبیه کرد.
چهارمین تکبیر یعنى ؛ چیزى بر خداوند عارض نمى شود.
پنجمین تکبیر مفهومش آن است که خداوند، نه محلّ خاصّى دارد و نه چیزى در او حلول مى کند.
ششمین تکبیر معنایش این است که زوال و انتقال و نیز تغییر و تحوّل براى خداوند مفهومى ندارد.
و هفتمین تکبیر یعنى ؛ بدان که خداوند سبحان همچون دیگر اجسام ، داراى اءبعاد و جوارح نیست .
سپس در ادامه فرمایش خود فرمود: معناى رکوع آن است که مى گوئى : خداوندا! من به تو ایمان آورده ام و از آن دست بر نمى دارم ، گرچه گردنم زده شود.
و چون سر از رکوع بر مى دارى و مى گوئى : (سَمِعَ اللّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ الحَمْد للّه ربّ العالمى ن ) یعنى ؛ خداوندا! تو مرا از عدم به وجود آورده اى و من چیزى نبوده و نیستم ، پس هستى مطلق توئى .
و هنگامى که سر بر سجده فرود آورى ، گوئى : خداوندا! مرا از خاک آفریده اى ؛ و سر بلند کردن از سجده یعنى ؛ مرا از خاک خارج گردانده اى .
و همین که دوّمین بار سر بر سجده گذارى یعنى ؛ خداوندا! تو مرا در درون خاک بر مى گردانى ؛ و چون سر بلند کنى گوئى : و مرا از درون همین خاک در روز قیامت براى بررسى اعمال خارج مى گردانى .
و مفهوم تشهّد، تجدید عهد و میثاق و اعتقاد به وحدانیّت خداوند؛ و نیز شهادت بر نبوّت حضرت رسول و ولایت اهل بیت او علیهم صلوات اللّه مى باشد.
و معناى سلام ، ترحّم و سلامتى از طرف خداوند بر بنده نماز گذار است ، که در واقع ایمنى از عذاب قیامت باشد.

منبع:
چهل داستان و چهل حدیث از اءمیر المؤ منین على علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم


تا صورت پیوند جهان بود، علىّ بود
تا نقش زمین بود و زمان بود، علىّ بود
شاهى که ولىّ بود و وصىّ بود، علىّ بود
سلطان سخا و کرم و جود، علىّ بود
آن شیر دلاور که ز بَهر طَمَع نفس
در خوان جهان پنجه نیالود، علىّ بود
آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن
کردش صفت عصمت و بستود، علىّ بود
آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام
تا کار نشد راست نیاسود، علىّ بود
آن قلعه گشائى که در از قلعه خیبر
بر کند به یک حمله و بگشود، علىّ بود

...........................

دم به دم ، دم از ولاى مرتضى باید زدن
دست و دل بر دامن آل عبا باید زدن
نقش حبِّ خاندان بر لوح دل باید نگاشت
مُهر مِهر حیدرى بر دل چو ما باید زدن
هر درختى کو ندارد میوه حُبّ علىّ
اصل وفرعش چون قلم سر تا به پا باید زدن 

.......................

چه شود که اى شه لافتى نظرى به جانب ما کنى
که به کیمیا نظاره اى مس قلب تیره طلا کنى
یمن از عقیق تو آیتى ، چمن از رخ تو روایتى
شکر از لب تو حکایتى ، اگرش چه غنچه تو واکنى
به نماز لب تو تکلّمى ، به نماز غنچه تبسّمى
به تکلّمى و تبسّمى ، همه دردها تو دوا کنى
تو شه سریر ولایتى ، تو مه منیر هدایتى
چه شود که گهى به عنایتى ، نگهى به سوى گدا کنى
تو به شهر علم نبىّ درى ، تو ز انبیاء همه برترى
تو غضنفرىّ و تو صفدرى ، چه میان معرکه جا کنى
تو زنى به دوش نبى قدم ، فکنى بُتان همه از حرم
حرم از وجود تو محترم ، تو لواى دین به پا کنى

منبع:
چهل داستان و چهل حدیث از اءمیر المؤ منین على علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

امام رضا سلام الله علیه می فرماید:

عبادت به فراوانی نماز و روزه نیست. عبادت واقعی، تفکر در کار خدای جلیل است. (کافی جلد 2 ص 55)

رسول خدا صل الله علیه و آله به شخصی می فرماید:

سفارش می کنم هرگاه خواستی کاری انجام دهی به سرانجام آن بیندیش؛ اگر مایه رشد بود آن را انجام بده و اگر مایه فساد و تباهی بود آن را رها کن  (قرب الاسناد، ص 32) ، همچنین آن حضرت می فرماید: خدای متعالی دوست دارد هر یک از شما وقتی کاری می کند آن کار را محکم و استوار سازد. (الجامع الصغیر، ج1، ص 284)

امیرمومنان سلام الله علیه می فرماید: استواری زندگی به برنامه ریزی نیکو و سنجه آن دوراندیشی نیکوست. (غرر الحکم، ص 354)

امام صادق سلام الله علیه می فرماید: سه چیز فرد را از دستیابی به مقامات عالی باز می دارد: کوتاهی همت، کم تدبیری [چاره جویی] و ناتوانی در اندیشه. (تحف العقول، ص 315)

مفاتیح الحیاة ص 69

بسم الله الرحمن الرحیم

امام حسین علیه السلام:

هر کس که خدا با دست او فرج و گشایشی برای مومن قرار دهد، خداوند گرفتاری های دنیا و آخرت او را از او برطرف فرماید. (پرتوی از کلام امام حسین علیه السلام ص 247)

امام حسین علیه السلام:

هر که امری را با نافرمانی خدا بطلبد، آنچه امید دارد، زودتر از دستش برود و از آنچه که حذر دارد زودتر به سرش آید.  (پرتوی از کلام امام حسین علیه السلام ص 306)

جمله ها و نکته ها 13 ، ص 7 - 6

بسم الله الرحمن الرحیم

در تاریخ شنبه آخر جمادى الثانى 94 جناب حاج ملا على بن حسن کازرونى از کویت به شیراز آمدند و براى درمان بیماریشان به بیمارستان نمازى مراجعه کردند. همراه ایشان دو کتاب مفاتیح الجنان و قرآن مجید بود که در مورد آنها گفت که به قصد شما آورده ام و این دو هدیه را داستانى زیباست .
مفاتیح شما که مطلعید که من در کودکى بى پدر و مادر شدم و کسى مرا به مکتب نفرستاد و بیسواد بودم تا سالى که به عزم درک زیارت عرفه به کربلا مشرف شدم ، روز عرفه برخاستم مشرف شدم از کثرت جمعیت راه عبور مسدود بود بطورى که نمى توانستم به حرم مشرف شوم و هر چه فحص ‍ کردم یکنفر باسواد را که مرا زیارت دهد و یا او زیارت وارده بخوانم کسى را ندیدم شکسته و نالان حضرت سید الشهدا را خطاب کردم :
آقا آرزوى زیارتت مرا اینجا آورده ، سوادى ندارم کسى هم نیست مرا زیارت دهد. ناگاه سید جلیلى دست مرا گرفت و فرمود:
با من بیا. پس از وسط انبوه جمعیت راه باز شد، پس از خواندن اذن دخول وارد حرم شدیم ، زیارت وارث و امین الله را با من خواند و پس از زیارت به من فرمود: پس از زیارت وارث و امین الله را مى توانى بخوانى و آنها را ترک مکن و کتاب مفاتیح تماما صحیح است و یک نسخه آن را از کتابفروشى شیخ مهدى درب صحن بگیر. حاج على ادامه مى دهد: در آن حال متذکر شدم لطف الهى و مرحمت حضرت سید الشهداء را که چطور این آقا را براى من رسانید و در چنین ازدحامى موفق شدم ، پس سجده شکرى بجا آوردم چون سربرداشتم آن آقا را ندیدم هر طرف که رفتم او را ندیدم ، از کفشدارى پرسیدم ، گفت : آن آقا را نشناختم ، خلاصه چون از صحن خارج شدم و شیخ مهدى کتابفروش را دیدم پیش از آن که از او مطالبه کتاب کنم این مفاتیح را به من داد و گفت : نشانه صفحه زیارت وارث و امین الله را گذاشته ام ، خواستم قیمت آن را بدهم ، گفت پرداخته شده است و به من سفارش کرد که این مطلب را فاش نکن . چون به منزل رفتم پیش خود گفتم کاش از شیخ مهدى پرسیده بودم از کسى که حواله مفاتیح براى من به او داده است . از خانه بیرون آمدم که از او بپرسم فراموش کردم و از پى کار دیگرى رفتم . مرتبه دیگر به قصد این پرسش از خانه بیرون شدم باز فراموش ‍ کردم ، خلاصه تا وقتى که در کربلا بودم موفق نشدم .
سفرهاى دیگر که مشرف مى شدم در نظر داشتم این پرسش را بکنم تا سه سال هیچ موفق نشدم پس از سه سال که موفق به زیارت شدم شیخ مهدى مرحوم شده بود. (رحمه الله علیه )
و اما قرآن پس از عنایت مزبور به حضرت سید الشهداء متوسل شدم که چون چنین عنایتى فرمودید خوب است توانایى قرآن خواندن را نیز مرحمت فرمایید. شبى آن حضرت را در خواب دیدم ، پنج دانه رطب دانه دانه مرحمت فرمود و من خوردم و طعم و عطرش قابل وصف نیست و فرمود مى توانى تمام قرآن را بخوانى .
پس از آن این قرآن مجید را شخصى از مصر برایم هدیه آورد و من مرتب از آن مى خوانم و از آن پس هر کتاب حدیث عربى را مى توانم بخوانم .

منبع: سرگذشتهای تلخ و شیرین قرآن