ام ابیها علیها سلام

دنیاست چو قطره اى و، دریا، زهرا
کى فرصت جلوه دارد اینجا، زهرا
قدرش بود امروز نهان چون دیروز
هنگامه کند و لیک فردا، زهرا
خالق چو کتاب خلقت انشا فرمود
عالم جو الفبا شد و معنى ، زهرا
((احمد)) که خدا گفت به مدحش : لولاک
کى میشدى آفریده ، لولا، زهرا
((طاها)) و ((على )) دو پیکران دریایند
و آن برزخ مابین دو دریا، زهرا
او سر خدا و لیلة القدر نبى است
خیر دو سرا، درخت طوبى ، زهرا
بر تخت جلال ، از همه والاتر
بر مسند افتخار، یکتا، زهرا
در ((آل کسا)) محور شخصیتهاست
مابین ((آب )) و ((بعل )) و ((بنیها)) زهرا
سر سلسله نسل پیمبر کوثر
سرچشمه نور چشم طاها، زهرا
تنها نه همین مادر سبطین است او
فرمود نبى : ((ام ابیها))زهرا
آن پایه که دیروز پیمبر بنهاد
امروز نگهداشته برپا، زهرا
از ((احمد)) و ((مرتضى )) چه باقى ماند
از مجمعشان ، شود چو منها، زهرا
حرمت بنگر که در صفوف محشر
یک زن نبود سواره الا زهرا
هنگام شفاعت چو رسد روز جزا
کافى است براى شیعه ، تنها، زهرا
حیف است (حسانا) که در آتش بسوزد
آن شیعه که ورد اوست : زهرا، زهرا

حسان