بسم الله الرحمن الرحیم
« چه نیکو فرموده است رسول الله صل الله علیه و آله که: « آیا شما را خبر ندهم به آنچه که جهاد و غزوه شما در راه خداست؟ آن ذکر باری سبحانه است». زیرا قدر این نشأه را نمیداند مگر آن کسی که خدا را ذکر می کند به ذکر مطلوب، چه اینکه حق تعالی جلیس ذاکرش است، و جلیس، مشهود ذاکر است، و هرگاه ذاکر حق سبحانه را که جلیس اوست مشاهده نکند ذاکر نیست.»
سعی کن که ذکر را قلب بگوید که عمده حضور قلب است وگرنه ذکر با قلب ساهی پیکر بی روان و کالبد بی جان است. و در حدیث آمده است که:
«لیس الذکر قولا باللسان فقط، ذکر در محدوه زبان خلاصه نمی شود.»
بلکه خداوند سبحان فرمود: «ولا تطع من اغفلنا قلبه عن ذکرنا و اتبع هویه و کان امره فرطا (کهف/29)، و از آنکه ما دلش را از ذکر خود بی خبر ساخته ایم و از پی هوای نفس خود می رود و در کارهایش اسراف می ورزد پیروی مکن.»
پندهای حکیمانه 1 ، ص 28
.: Weblog Themes By Pichak :.
