بسم الله الرحمن الرحیم

تفسیر عرفانی و ادبی بسیار دلنشین از خواجه عبدالله انصاری

سوره فاتحه - مکی 7 آیه - جزو اول

تفسیر ادبی و عرفانی از خواجه عبدالله انصاری :  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ : نزد اهل عرفان: ب، بهار خدا و سین، سنای خدا  و میم، مُــلک خدا.

نزد اهل معرفت: ب بهای احدیت ، سین سنای صمدیت، میم ملک الوهیت. بهاء او قدیم، سناء او کریم، ملک او عظیم.  بهاء او با جلال، سناء او با جمال، و ملک او بی زوال.  بهاء او دل ربا، سنای او مهرفزا، ملک او بی فناء.

ای پیش رو از هرچه بخوبی است، جلالت -- ای دور شده آفت نقصان، ز کمالــــت

زهره به نشاط آید چون یافت سماعـــــت! --  خورشید به رشک اید چون دید جمالت ؟

 نزد اهل ذوق: - ب برّ با اولیاء ، سین سرّ با اصفیاء ، میم منت بر اهل ولاء ب برّ او با بندگان، سین سرّ او با دوستان، میم منت او بر مشتاقان.  اگر نیکی او نبودی، چه جای تعبیه سرّ او بودی؟  و گر منت او نبودی، بنده را چه جای وصل او بود. و بر درگاه جلال او چه محل بودی، گر مهر ازل نبودی بنده چگونه آشنای لم یزل بودی؟

دنیا بنام خدا خوش است و عقبی به عفو او و بهشت به دیدار او، در دنیا اگر نه پیغام و نام خدا بودی، بنده را چه جای منزل بود، و در عقبی اگر نه عفو و کرمش بودی، کار بنده مشکل بودی، در بهشت اگر نه دیدار دل افروز او بودی شادی درویش به چه بودی؟  خدایا به نشان تو بینندگانیم، به شناخت تو زندگانیم، به نام تو آبادانیم، به یاد تو شادانیم، به یافت تو نازانیم، مست از جام مهر تو مائیم، صید عشق در دام تو مائیم. ...

ادامه دارد...

تفسیر ادبی و عرفانی قرآن مجید(اثر خواجه عبدالله انصاری) ، ص 1